Η υπογραφή της Σύμβασης του Σικάγο το 1944 από τα κράτη-μέλη του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (International Civil Aviation Organization – ICAO) έθεσε τις βάσεις για τη διερεύνηση των αεροπορικών ατυχημάτων. Στη συνέχεια ο ICAO τυποποίησε τις διαδικασίες για την διερεύνηση των αεροπορικών ατυχημάτων και εξέδωσε το Προσάρτημα 13 της Σύμβασης (Annex 13: “Aircraft Accident & Incident Investigation”).
Η Σύμβαση του Σικάγο κυρώθηκε και περιελήφθη στην Ελληνική νομοθεσία με τον ν. 211/1947. Αρχικά, οι διερευνήσεις πραγματοποιούντο από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ). Μετά το β.δ. της 20.01.1956 «Περί Ερεύνης Ατυχημάτων Πολιτικών Αεροσκαφών» συγκροτήθηκε «Ανακριτική Επιτροπή Αεροπορικών Ατυχημάτων» (ΑΕΑΑ) και «Συμβούλιο Ερεύνης Αεροπορικών Ατυχημάτων» (ΣΕΑΑ). Η ΑΕΑΑ αποτελείτο από υπαλλήλους της ΥΠΑ ή αξιωματικούς της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας (ΕΒΑ) διενεργούσε την διερεύνηση και συνέτασσε πόρισμα το οποίο υπέβαλε στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Το πόρισμα διαβιβάζετο στο ΣΕΑΑ που ήταν επταμελές ανεξάρτητο από την ΥΠΑ και την ΕΒΑ και απεφαίνετο αιτιολογημένα για τα αίτια και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το ατύχημα, για υφιστάμενη τυχόν υπαιτιότητα καθώς και για τον βαθμό ευθύνης των υπαιτίων. Το β.δ. 377/28.06.1963 όπως τροποποιήθηκε με το β.δ. 233/1964 κατάργησε το προαναφερόμενο β.δ. του 1956 μετονομάζοντας την ΑΕΑΑ σε «Επιτροπή Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων» (ΕΔΑΑ). Το β.δ. 324/1968 κατήργησε τα προαναφερόμενα β.δ. και όριζε την ΥΠΑ σαν αποκλειστικό υπεύθυνο για την διερεύνηση, τη διακρίβωση των αιτιών και την έκδοση πορίσματος, χωρίς όμως να αναφέρεται πλέον σε υπαιτιότητα και ευθύνη. Το 1988, ο ν. 1815/1988 κατήργησε το β.δ. 324 και καθόριζε την ΥΠΑ υπεύθυνη για την διεξαγωγή ένορκης προανάκρισης και την σύνταξη έκθεσης την οποίαν απέστελλε σε Ανακριτικό Συμβούλιο Αεροπορικών Ατυχημάτων (ΑΣΑΑ) που βάσει του ιδίου νόμου θα ιδρύετο. Το ΑΣΑΑ ιδρύθηκε τελικά το 1997 με το π.δ. 55/97, ήταν επταμελές ανεξάρτητο από την ΥΠΑ και με βάση τα στοιχεία της προανάκρισης, εξέδιδε πόρισμα για τα αίτια και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το ατύχημα.
Το 1994 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εξέδωσε την Οδηγία 94/56 για την «Θέσπιση των βασικών αρχών που διέπουν τις έρευνες ατυχημάτων και συμβάντων της Πολιτικής Αεροπορίας», στην οποία τονίζεται η ανάγκη θέσπισης οργανισμού ή οργάνου διερεύνησης αεροπορικών ατυχημάτων «λειτουργικά ανεξάρτητου από τις εθνικές αεροπορικές αρχές τις υπεύθυνες για την πλοϊμότητα, την πιστοποίηση, τη διεξαγωγή πτήσεων, τη συντήρηση, τη χορήγηση αδειών, τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας ή την εκμετάλλευση αερολιμένων και γενικά από κάθε τρίτο του οποίου τα συμφέροντα θα μπορούσαν να έλθουν σε σύγκρουση με την αποστολή που ανατέθηκε στον εν λόγων οργανισμό ή όργανο». Η Ελληνική νομοθεσία προσαρμόστηκε στην Οδηγία με το ν. 2912/01 βάσει του οποίου συστήθηκε η Επιτροπή Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων & Ασφάλειας Πτήσεων (ΕΔΑΑΠ) η οποία είναι ανεξάρτητη από τις ανωτέρω αναφερόμενες εθνικές αεροπορικές Αρχές. Σήμερα ισχύει ο Νέος Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 996/2010 ο οποίος καταργεί την προηγούμενη οδηγία (94/56).